Muhammed Niyazi-i M?sr#238; (1618-1694) Malatya'da (Aspozi) do?du. Malatya, Diyarbak?r, Mardin, Ba?dat, Kerbel? ve uzun süre M?s?r'da din ve tasavvuf ö?renimi gördü. 1646'da ?stanbul'da geldi. 1654'te Elmal?l? Ümm#238; Sinan'a mürit oldu. Ça?da?lar? aras?nda, ba?l?ca sebebi yönetici ve egemen güçlü çat??malar? olabilecek yayg?n bir üne ula?t?, Halk Kültürü'ne dayan?yor olmas? dolay?s?yla ?iirleri bu çevrede yank? buldu; manzumeleri ezberlenerek a??zdan a??za aktar?ld?, tarikat toplant?lar?nda co?ku ile okunarak yorumland?. Niyazi-i M?sr#238;, bir Fuz#251;l#238; ve Y#251;nus Emre izleyicisi idi. On yedinci yüzy?lda, Y#251;nus Emre'yi, yeniden ortaya ç?karan da o idi. Divan ?iirinin, en geli?mi? örneklerini verdi?i bir yüzy?lda, on üçüncü yüzy?la ve Fuz#251;l#238;'nin izleyicileri aras?nda yer ald??? anla??lan Türkmen kültürüne dönü?ü, ça?? için de bir ufuk aç?l??? idi. ?iirinde Divan edebiyat? mazmunlar?n?n geriye itilmesi; yabanc? sözcüklerin kendi kurallar?na uygun söyleni?leri yerine halk?n yayg?n söyleyi?lerinin öne ç?kar?lmas? ve bu söyleyi?lerin ustaca aruz kal??lar?na yerle?tirili?i; Niyazi-i M?sr#238;'yi, ça?? içinde öncü bir ?air yapmadad?r. Bu sebeple, ?iirleri ço?unlukla ikinci derece örnekler olarak al?nan ?airin edebiyat?m?zdaki yeri, gördü?ü ilgi ve dayand??? halk zemini dolay?s?yla yeni bir de?erlendirmeyi hak ediyor görünmektedir. Sonuncu çizginin, yeni edeb#238; olu?umun hedefleri aras?nda da yer almas?, Niyazi-i M?sr#238;'yi, Divan ?iiri içinde ileriye dönük üsl#251;bu ile birlikte Yeni Türk Edebiyat?'n?n kendi iç giri?imi yönünden de dikkate de?er k?lmadad?r. Bulak bask?s? (Kahire 1259 / 1843) temel al?narak haz?rlanan eldeki yay?n, bu sebeple, ?airi Türk Edebiyat?'n?n yenile?en dönemi ba?lar?nda okundu?u biçimde okuyabilece?imiz bir metin sunma dü?üncesiyle ortaya konmu? bulunuyor.l Sayfa Say?s?: 256l Bask? Y?l?: 2012l Dili: Türkçel Yay?nevi: Demos Yay?nlar?